Doroczny kiermasz na Stromej - przybywajcie!

Szkoła na Stromej i Elusia to cała historia. Gdy kilka lat temu usłyszałam: "w znajomej szkole robią kiermasz, z którego część dochodów chcą przeznaczyć na rehabilitację Eli, co Wy na to?" oniemiałam. O nic nikogo nie prosiliśmy, nie szukaliśmy sponsorów rehabilitacji, wtedy nawet chyba nie zbieraliśmy jeszcze 1%. Oni wystąpili sami z siebie, znając nasze dziecię przez "krewnych i znajomych Królika". Od tej pory regularnie wspomagają Elusiowe konto w Fundacji - z kiermaszowych dochodów opłaciliśmy już mnóstwo godzin rehabilitacji. A kiedyś później - już od samej pani Dyrektor - usłyszałam, że nie chodzi o to, żeby pomóc raz, bo przecież dziecko nadal będzie potrzebowało rehabilitacji. Ta stałość, pewność, że ktoś pamięta o Eli nie raz na całe życie, ot tak, ale co roku, jest prawdziwie wzruszająca. Tych dobrych ludzi naprawdę warto poznać!

A jak o dobrych ludziach mowa, to nie sposób nie przywołać Ludki - spiritus movens całego przedsięwzięcia. Ludka to kobieta niezwykła. Nie tylko sama wykonuje przecudne prace, które podbijają serca w kraju i za granicą, ale potrafi zachęcić cały sztab ludzi do współpracy. Umie też zaproponować dzieciom wykonanie prostych, a równocześnie niezmiernie efektownych drobiazgów. Wystarczy raz zobaczyć aniołka z makaronu, żeby po prostu musieć tam wracać!

Jest jeszcze jeden powód, żeby w przyszłą sobotę zawitać na Stromą. Ktokolwiek patrząc na nastolatków myśli "o tempora, o mores", po przybyciu do szkoły DONA, poczuje spływający na serce miodek.

Przyjdźcie koniecznie!

Dziękujemy!

Bardzo serdecznie dziękujemy wszystkim darczyńcom za przekazanie 1% podatku na rehabilitację Eliszki!

W ubiegłym roku 1% pozwolił nam sfinansować dwa intensywne turnusy rehabilitacyjne oraz całoroczną hipo- i kynoterapię. To ogromna pomoc, za którą jesteśmy Wam bardzo wdzięczni. W tym roku psa zamieniliśmy na niezmiernie Eli potrzebną integrację sensoryczną, a poza tym wydatki planujemy te same: regularną hipoterapię i dwa turnusy rehabilitacyjne. I to właśnie dzięki Wam możemy planować, a nie marzyć. Dziękujemy!

Jeden procent, a raczej grubo ponad sto jednych procentów, przybył do nas z bliska i daleka: Urzędy Skarbowe Bielsko-Biała, Bochnia, Chrzanów, Gdańsk, Gliwice, Jarosław, Jasło, Katowice, Kędzierzyn-Koźle, Kielce, Kraków, Krapkowice, Krosno, Lipno, Lwówek Śląski, Mielec, Milicz, Myślenice, Nowy Targ, Oława, Opole, Proszowice, Poznań, Prudnik, Przemyśl, Rzeszów, Skierniewice, Toruń, Wieliczka, Warszawa, Wrocław.

Taką niepodległość

to ja rozumiem :)

W ubiegłym tygodniu w szkole dzieci świętowały Niepodległość. Ale jak! Zobaczcie na zdjęciach. Ja jestem zachwycona :)

Zdjęcia są tu - na szkolnej Twarzoksiążce

Dziękujemy!

Pierwszak w szkole

przeszczęśliwy. My też, bo przecież radość naszych przyjaciół jest naszą radością, a w końcu kimże jest dla rodziców córeńka?

Co dobrego się dzieje?
- Ela zrobiła się bardziej ruchliwa i aktywna, powoli zaczyna sama wymyślać zabawy i zajęcia, a nie żyć w zgodzie z zasadą gdzie usiądę tam się pokiwam,
- dużo komunikuje, używa gestów, w szkole ma tablicę do komunikacji z PCSami (obrazkami PCS- Picture Communication Symbols - system komunikacji obrazkowej) i wkrótce dostanie ją do domu, czego chyba chce, bo wyciągnęła i odkurzyła swój stary zeszycik z PCSami,
- nabywa nowych umiejętności, np. potrafi pokazać "a" migowym alfabetem palcowym i wie, że to "a", a nie zwykła łapka zwinięta w pięść,
- dzięki temu, że szkoła blisko ma codziennie fajny spacer,
- kocha chodzić do szkoły

Hyde nie próżnuje, to jasne (Ela nadal ma fiksacje i stereotypowe, auto stymulacyjne zachowania), ale na razie jakby z lekka przysiadła pod pantoflem panny Jekyll. To świetnie, świetnie.

Szkoła ma stronę na Fejsbusiu - można tam poczytać aktualności i zobaczyć zdjęcia oraz filmiki, a więc zobaczyć jak to tam na codzień jest i np. na czym polega porozumiewanie się za pomocą komunikacji alternatywnej i wspomagającej (AAC). Warto odwiedzić :) Tutaj link.